thailand2


	Home		Email

Visreis Thailand - 6 Sept 2008

Reisverslag deel 1
Klik op de foto voor een vergroting

De vlucht en de eerste kennismaking met Bangkok:
Hoe, waarom en waarmee kan je terugvinden in de andere delen , dus laat ik maar meteen starten met de reis zelf. Voor Helmut zijn eerste maal, maar ik was hier reeds achttien jaar eerder voor een rondreis door Thailand.
De reis zelf verliep vrij vlot. Eerst een uur TGV en daarna een vlucht van 11.30 uur met Air France brachten ons op onze bestemming; Bangkok.
Het enige probleem was de lengte van onze hengelkoker tijdens het inchecken. Die overschreed de maximum lengte van 1.6 meter en hiervoor zouden we 150 euro moeten bijbetalen !
Na wat over en weer gepraat liet men dat echter vallen, maar we zullen er in de toekomst toch rekening mee moeten houden.
Een dag later om 12 uur stappen we door de douane in Bangkok en gaan op zoek naar een bord waarop de afbeelding van een Siamese karper moet staan. Even verder tussen een wachtende menigte duikt het plots op, met daaronder de hoofden van onze twee Engelse gidsen Damian en Julian.
Na de eerste kennismaking gaat het naar hun appartement, tevens onze verblijfplaats. Uitpakken, opfrissen en even later zijn we klaar voor een eerste kennismaking met Bangkok. Enig probleem zijn de aan de hang zijnde betogingen waardoor we de ministeriële en officiële gebouwen moeten vermijden (Maar verder hadden wij gedurende ons volledig verblijf hier geen last meer van)
Onder begeleiding van Julian en Damien stappen we in een taxi die even verder hopeloos vastloopt in de chaos van het Bangkoks verkeer. We besluiten uit te stappen en nemen de sky-trein naar een aanlegplaats van water ferry's. Met die ferry belanden we uiteindelijk bij de tempel van de liggende Boeddha.
(Normaal was als eerste een bezoek aan het koninklijk paleis geplant, maar dit is vanwege de rellen gesloten)
Even ons geluk meten met een offer van muntstukjes bij de Boeddha en wat later nemen we een Longtail boot voor een tochtje door de klongs naast en rond de Chaprei rivier. Hier zien we ook voor het eerst de inheemse bevolking massaal vissen langs de oever op de overal aanwezige en zichtbare katvissen.
Een uur later zijn we terug op de oever en nu voor een rit met een toek-toek, een soort gemotoriseerde riksja of fietstaxi. Die brengt ons naar de state-tower waar we de lift nemen naar het dakterras voor een drink in de bar met uitzicht over Bangkok. Een biertje kost hier wel 350 bath en gepaste kledij is verplicht. Maar blijkbaar kan die van ons erdoor en we genieten van het uitzicht over deze miljoenenstad. Een onweer met felle bliksemschichten zorgt daarbij voor wat extra attractie.
We krijgen honger en gaan dan maar op zoek naar wat eten. Dit doen we uiteindelijk in een typisch Thai food restaurant.
Sukhamvit Soi 7 Outdoor Food Market. Hier heb je een overvloed aan keuze en alles is er lekker en goedkoop. Zelf neem ik wat risico met het verorberen van oesters en grote garnalen. Super lekker !
De dag sluiten we af met een bezoek aan wat Go Go bars in een van de door neon verlichte straten.

Duwvracht op de rivier/De klongs

In de tempel muntjes offeren/Zicht vanaf de State Tower

Bungsamran dag 1: 868 kg vis op een dag:
6.00 uur in de morgen, eindelijk zijn we zover en maken we alles klaar voor onze eerste visdag. Ontbijt en daarna met de pick-up door het chaotisch verkeer naar Bungsamran fisching park. Rond 9 uur zijn we terplaatse en maken kennis met onze plaatselijke visgids Bungsamlan. Hij zorgt voor voor het optuigen van de hengels, het lokaas en heeft ons de nodige uitleg over de manier van vissen waarmee we die dag zullen starten. De toegepaste technieken en de beschrijving van de viswaters vind je uitgebreid terug in de andere hoofdstukken.
Een ding kan ik wel kwijt, het vraagt een volledige aanpassing van je denkwijze over hengelen en hoe de vis aast. Op Bungsamran vist men immers meestal zonder aas aan de haak.
Bij het optuigen blijkt dat een van mijn hengels door het vliegtuig-transport beschadigt is. Natuurlijk moet het juist die hengel zijn waar ik het meest van verwacht, namelijk de Chimano GT. Maar het is nu eenmaal zo en ik neem dan maar mijn toevlucht tot mijn tweede keuze de Trema extreem boat rod. (Achteraf gezien een uitstekende keuze). Als molen de Stella 10.000 met gevlochten lijn van 50kg.
We starten het vissen met het algemeen gebruikelijk systeem op Bungsamran, een schuifdobber gestopt door een stopper op circa 2 meter, met hieronder een voederveer. Deze wordt voorzien van lokaas en hieronder bengelt de haak (3/0) aan een korte (10/15cm) rig, niet voorzien van aas.
Het geheel wordt zover mogelijk naar het midden van het meer toegeworpen en de hengel wordt daarna gewoon met open beugel op de steiger gelegd.
Het is 10.15 uur als Bungsamlan de eerste worp maakt en de hengel voor me klaar legt.
Tien minuten later duikt de dobber weg en loopt de lijn van de spoel. Bungsam sluit de beugel en laat de lijn straklopen gevolgd door twee opeenvolgende halen met de hengel voor het zetten van de haak waarna ik de hengel in de hand gestopt krijg. (De rest van de dag doen we natuurlijk alles zelf)
Meteen maak ik kennis met de krachtexplosies van een gehaakt Mekong katvis. Vechtend met korte krachtige runs waarbij de vis zowel zijn kracht als gewicht in de strijd brengt tracht hij het van mij te winnen. Maar de strijd is ongelijk aan deze topuitrusting, en steeds meer moet de vis terrein prijsgeven. Uiteindelijk nadert hij de steiger en dat is de plaats waar zijn kansen weer keren. Met al zijn kracht tracht hij onder de steigers en tussen de palen door te gaan. Maar het is geen echt reuze vis en ik weet het gelukkig te verhinderen. Na een 7 tal minuten glijd hij dan ook in het reuze schepnet en tril ik na van dit eerste kontact met de Mekong katvis.
We laten hem even op adem komen en waaieren de vis wat verse zuurstof toe, waarna we hem wegen. 12 kg, niet groot, maar mijn geluk kan niet op.
Wat foto's en daar gaat hij weer tot een volgende visser hem vangt.
Om precies 11.25 uur krijgt Helmut zijn eerste aanbeet en met wat meer moeite weet ook hij zijn eerste vis te landen. Het is dan ook meteen een vis van 22 kg. Beslist niet slecht voor je eerste vis op je visvakantie !
De beten volgen elkaar op, en zelden missen we een vis. De ene dril is nog spectaculairder dan de andere, maar je moet het ervaren hebben, het gevoel is niet te omschrijven.
Naar de middag toe, en tot 15 uur volgende de aanbeten zich in een steeds sneller tempo op. Soms is er geen minuut tussen inworp en aanbeet en vaak staan we in duo de vissen te drillen. Om 14.30 uur besluit ik op de bodem te vissen waardoor mijn kansen op zwaardere vis toenemen, en ik ook mijn armen wat rust kan gunnen omdat de aanbeten met deze manier van vissen fel verminderen. Ondertussen vist Helmut rustig door. Ik heb nu reeds 15 vissen met een totaal gewicht van 221 kg. Helmut 13 stuks met een totaal gewicht van 220 kg. Hierbij zit ook een pacu van 3 kg.
Het is overduidelijk dat zijn vissen allemaal iets groter van gewicht zijn, met als grootste 23 kg.
Op de bodem zijn mijn eerste drie vissen stripped katfish met een gewicht van 6/8/10 kg. Daarna vang ik nog een pacu en voor de rest terug mekong katvis.
Als we die avond rond 8 uur stoppen staat mijn totaal op 23 stuks met een gewicht van 361 kg. Grootste vissen zijn een Mekong katvis 23 kg, stripped katvis 10kg en een pacu.
Helmut die verder met een drijvende dobber viste, strand op 29 stuks met een totaal gewicht van 507 kg. Grootste vis 23kg en een pacu 3 kg.
In totaal dus niet minder dan 868 kg vis op een dag. Hou daarbij rekening dat ik circa 4.30 uur op de bodem viste en zo beduidend minder aanbeten kreeg.
Moest ik dit niet gedaan hebben, dan was het resultaat zeker boven de 1000 kg geweest.
Onze visplaats: bungalow 24.
Die avond drinken we er dan ook een op het succes van die dag en stippelen onze strategie voor de volgende dag uit.

Bungsam maakt de voerbal klaar/De dril/De landing

De eerste vis van deze reis

De vis tracht onder de steiger door te gaan/Helmut gelukkig glimlachend

Een van de vele duo vangsten

Striped katvis

Bungsamran dag 2: Op zoek naar een record:
Vandaag is het 9.30 uur als we in bungsamran aankomen. Die morgen heeft onze gids reeds voorgevoederd rond bungalow 7 in een hoek van de vijver. De lijnen worden nu opgetuigt met een kleine (4cm) schuifdobber, die alleen dienst doet als beetverklikker. De lijn wordt voorzien van een shockleader met een lengte van 5 meter en een trekkracht van 25kg.
Verder hetzelfde systeem met voerveer en rig. Als haak een Mustad 3/0, beaast met een 4/5 tal polystyreen balletjes geweekt in kokosmelk om deze drijvend te maken.
Aan de andere hengel komt alles rechtstreeks op de gevlochten draad.
We vissen nu op slechts een afstand van 2 meter, gerekend van de rand van het visterras. De lokvoerbal met de rig wordt hierbij met een kleine zwaai in het water geworpen. De stopper, gemaakt van een elastiekje staat zo afgesteld dat met wat gewriemel de schuifdobber juist boven staat als de voerbal op de bodem ligt.
Tussen hengeltop en schuifdobber rest dan slecht circa een ruime meter draad. Bij deze manier van vissen moet de hengel constant in de hand gehouden worden.
Op de zijkant van het platform leggen we ook een hengel uit gericht op Siamese karper. Hierbij wordt een ander soort lokaas gebruikt en waarbij de rig vast gemaakt is en werkt als een zelfhaaksysteem. Als molen kan je hiervoor een baitrunner gebruiken, of de rem zo afstellen dat deze net genoeg werkt om de vis te haken, maar toch niet zo vast staat dat je de hengel kwijt speelt bij de eerste run.
De haak wordt hierbij beaast met een pop-up boilie.
Op die hengel kregen we die dag slechts twee korte runs waarbij de vis niet gehaakt werd, waardoor ik mijn twijfels heb over het gebruikte systeem.
Verder kan ik er weinig over zeggen, we waren immers te druk bezig om een grotere vis aan de haak te komen.
De manier van vissen met de hengel in de hand is volgens onze gids Bungsam, de manier om een grote Mekong aan de haak te slaan. Het is een intense visserij waarbij je geen seconde de dobber uit het oog mag verliezen, en dit onder een verschroeiende zon.
De beet uit zich in een kort onderduiken van de schuifdobber. Dit gebeurd in een fractie van seconden, waarna de azende katvis de haak voelt en onmiddellijk weer uitspuugt. Het verwarrendst aan deze manier is dat je tientallen valse aanbeten waarbij je een gat in de lucht slaat. Ik veronderstel dat dit komt van vis die ongewild tegen de lijn aanzwemt of van kleinere vis.
Maar het verschil met een echte aanbeet is zo miniem en de tijd om te reageren zo kort, dat je bij iedere aanbeet, of die nu echt of vals is, moet reageren met een flinke aanslag om de haak te zetten.
Om 12.30 uur weet ik de eerste vis te haken, het is echter een kleine mij niet bekende karpersoort. De gids noemt hem Song Hu, en achteraf blijkt dat een Bighead carp te zijn. Daarna volgen nog enkele pacu.
Dan duurt het terug tot 14.45 uur voor Helmut op de zoveelste aanslag plots met een gespannen lijn staat. De vis, die blijkbaar even tijd nodig heeft om te beseffen dat hij ergens aan vast gehaakt is, zwemt na enkele seconden bedenktijd richting open water.
De runs zijn in verhouding traag maar vrij lang en bijlange na niet zo explosief als van zijn kleinere broertjes. Nu gebruikt de vis eerder zijn gewicht dan zijn kracht.
Het merendeel van de dril speelt zich af in open water, tot hij na een vijftal minuten terug richting oever komt. Nog enkele malen draait de vis zich bij het naderen van de steiger weer om en vertrek weer richting open water. Na een tijdje echter veranderd hij zijn tactiek en tracht hij bij het naderen van de steiger er links of rechts onder te duiken. Het is nu de kunst om met de hengeltop laag bij het water in tegenovergestelde richting en zoveel druk te zetten, dat de vis besluit om om te keren. Met een lichte lijn gaat hij gegarandeerd onder de steigers door.
Zo zagen wij van een andere groep vissers de lijn onder wel 10 steigers door gaan, waarna de gids de lijn in het water volgde, doorknipte, en aan een andere hengel terug aanknoopte. Of de vis uiteindelijk geland werd weet ik niet, de afstand was dan reeds te groot.
Maar goed, Helmut wist hem onder de steiger vandaan te houden en na nog wat korte runs rond de steiger komt de vis zo nu en dan even aan het oppervlak op zoek naar zuurstof. Een teken dat hij aan het einde van zijn krachten komt. Echt uitdrillen doe je niet, het is eerder een geforceerd naar het landingsnet brengen. Waarbij de eerste kans om te scheppen (hoop je) ook de goede is, want je armen en rug hebben het dan reeds behoorlijk te verduren gekregen.
Uiteindelijk glijd de vis dan toch in het net, na een dril van circa 15 minuten, en dit aan zwaar materiaal.
Hoeveel tijd het zou vragen om de vis echt uit te drillen weet ik niet, en het wordt in het belang van de vis ook niet gedaan !
Na de landing blijft de vis een 5tal minuten in het net waarbij we voor een constante waterstroming zorgen rond zijn kop door met een emmer het water in beroering te brengen. Ondertussen wordt de onthaakmat en de weegschaal klaar gehouden.
Twee man hangen hem daarna samen met het net aan de weegschaal. Het gewicht blijkt uiteindelijk 49 kg te zijn. De vis gaat nu terug voor enkele minuten in het water om er nogmaals uit te komen voor enkele foto shots. Bungsam ziet er hierbij op toe dat de vis steeds nat blijft. Dit doet hij door hem geregeld te overgieten met water waarbij hij het leuk vindt de visser ook per ongeluk een emmer over het hoofd te gieten. Maar niemand heeft er om, hiervoor is de euforie te groot.
Uiteindelijk zwemt de vis zijn vrijheid terug tegemoet tot hij een andere haak opslorpt en zetten wij alles terug in stelling voor de volgende aanbeet.
En die komt er die dag nog om 18.30 uur waarbij ik net als Helmut een mekong kan landen. Iets kleiner nu, slechts 45 kg, maar je gelooft me best als ik zeg dat ook ik tevreden ben.
Het is dan ook ruim 19 uur en donker als we deze dag de hengels opbergen. Eten doen we daarna terplaatse in het restaurant van Bungsamram.

Bighead carp/Pacu

49 kg pure kracht

45 kg, maar best tevreden