Wat is een shad ?
 

De naam shad is een verzamelnaam voor kunstaas gemaakt van een rubberachtige/siliconen, zacht soepele kunststof gelijkend op een vis, worm of ander creatuur. Het begon eigenlijk allemaal met de twister en met de jaren is het aanbod uitgebreid tot creaturen in alle maten en gewichten maar meestal visachtig, waarvan sommigen echt naar vis ruiken. Het is daarbij een van de populairste aassoorten geworden voor baars, snoekbaars en snoek. De soorten zijn de laatste jaren sterk toegenomen en daar is hoofdzakelijk slechts één reden voor, namelijk de goedkope manier van produceren. Een andere reden waarom dit kunstaas populair is, zijn de meerdere mogelijkheden waarop je een shad kunt vissen en het eenvoudige eraan. Dat maakt het tot een basis kunstaas. Daarbij biedt het zachte plastiek de vissen de mogelijkheid er ook echt hun tanden in te zetten en is dit de reden waarom dit kunstaas door een roofvis vaak wat langer vastgehouden wordt voor hij zijn vergissing bemerkt.
 

Materiaal
 

De hengel  
Zie het hoofdstuk kunstaas/hengels

Lijn   

Montage
 

Een shad moeten we steeds ergens op monteren. In eerste instantie kan een shad zonder problemen in de speld van de stalen onderlijn worden gehangen. In diezelfde speld kan desgewenst ook een extra stalen lijntje met een dreg worden bevestigd die lichtjes vlakbij de staart, in de shad wordt geprikt. Op de kop van de shad komt een loodkopje voor het gewicht. Het gewicht kan men variëren voor verschillende dieptes. In ondiep klein water is een loodkopje van 5 tot max 10gram vaak reeds voldoende. Men kan de shad ook vissen met een takeltje met meerdere dreggen die men lichtjes in de shad prikt. Verder zijn er kant en klare shads met ingebouwde loodkop. Meer en meer wordt er echter overgegaan naar een systeem met losse loodkoppen en een of twee dreggen. Het lood komt op een stukje vaste staaldraad en is bevestigd aan een speldwartel. Hierin kunnen desgewenst de stalen lijntjes met dreg ingehaakt worden. het vaste staaldraadje met loodkop wordt in de shad geduwd.
Voor het maken van beweegbare en verwisselbare loodkoppen zie "artikels"
Gebruik voor het aanbrengen van de extra staartdreg een fleurnaald om de lijn door de schad heen te trekken. Dit is te verkiezen boven het langs buiten aanbrengen van de staartdreg.

Heeft men geen behoefte aan een staartdreg, dan er zijn ook speciale jigkoppen voor shads te verkrijgen. De haak haal je gewoon door de schad die je daarna nog even fixeert met secondenlijm.

Voor slanke chads/slugs is het soms raadzaam om de verdikking achter de loodkop weg te knippen. Zonder deze verdikking blijft de shad veel langer intact en in balans. Door de spanning scheurt de shad anders veel vlugger. Achteraf natuurlijk vastkleven, anders zakt hij gegarandeerd af.

                               
                               

Bij shads minder dan 10cm gebruik je nooit een staartdreg. Dit formaat wordt door de roofvis immers vaak naar binnen gezogen, en de uitstekende staartdreg belemmerd dat dit ongehinderd kan. Meestal zit deze dan aan de buitenkant van de bek, en hierdoor haakt de kopdreg niet zoals het moet.

Keuze
 

Het gewicht van de loodkop  
Voor het te gebruiken gewicht van een loodkop geldt er een gouden regel: zo licht mogelijk volgens de water en visomstandigheden.
Belangrijk is echter dat je steeds een goed contact hebt met het kunstaas op welke diepte ook. Dat wil zeggen dat je de bodem goed moet blijven voelen als de loodkop de bodem raakt. Dus ook niet te licht.
Een goede manier om het juiste gewicht te bepalen is door steeds iets zwaarder te beginnen en terug te schakelen naar lichter.
Een lager gewicht betekend immers een langere zweeffase, waardoor de shad iets langer duidelijk zichtbaar is boven de bodem.
Het model loodkop:
In principe heb je twee hoofdvormen: ronde en afgeplatte loodkoppen.
Daartussen in zijn er dan nog talrijke afwijkende modellen die vaak gemaakt zijn voor een bepaald soort shad of om er meer als een viskop uit te zien, of soms om verder te kunnen werpen. Maar hier hou ik het bij de courantste.
De ronde vorm ondervindt de minste weerstand in het water, waardoor hij het snelst zakt aan een vrije lijn en hierdoor het best tegen de bodem gehouden kan worden. Wat bij bv. het vertikalen zijn nut heeft.
Een loodkop met een afgeplatte onderkant heeft daarentegen meer weerstand en krijgt hierdoor een langere zweeffase bij het zakken.
Ook zorgt de platte onderkant ervoor dat de shad bij het neerzetten op de bodem met zijn staart omhoog blijft staan.
En last but not least heb je met deze minder last van vasthangen.
Bij actief boven de bodem vissen gebruik ik het liefst een of andere vorm van ronde loodkop. Deze blijven vlakker en geven de shad een meer zwemmende actie.
Ik tik hem dan ook na het eerste bodemcontact onmiddellijk omhoog om oppikken van vuil, vastlopen of kantelen te vermijden.
De platte loodkop gebruik ik dan weer als ik actief tegen en op de bodem wil vissen.
Door zijn vorm kan je de shad ook zachtjes over de bodem verslepen waarbij de shad niet echt op de bodem ligt.
Belangrijk is echter dat je zelf vertrouwen hebt in wat je doet en dat kan de vorm je niet geven.   
 

De lengte van de shad  
Die wordt in de eerste plaats bepaald door de vissoort waarop we vissen.
shads met een lengte van ongeveer 8 tot 12cm zijn het meest gebruikt
Toch zijn er ook andere criteria.
In de zomer zie je vaak honderden jong visbroed zwemmen van 4/6 cm. Je shad hieraan aanpassen is dan vaak een goede keuze. Later op het seizoen kan dat wat groter. 
In diep water scoor je zelden met klein kunstaas. Kunstaas van minimum 9cm en veel groter zijn hiervoor beter. Momenteel zijn shads van +15 tot +20cm op snoek erg populair.
Maken ze hierbij wat lawaai, dan is dit nog aantrekkelijker.
In de meeste omstandigheden is je shad vaak eerder te klein dan te groot. 
Vis je op baars dan kies je uiteraard eerder voor kleinere shads ! al sta je er vaak verwonderd van hoe een relatief kleinere vis, een in verhouding grotere shad nog steeds pakt.
 
De kleur  
Bij de kleurkeuze moet je goed weten op welke diepte je wil vissen. Hoe dieper, hoe zichtbaarder het kunstaasje moet zijn. Sommige kleuren vervagen onder water immers vrij vlug. Hierbij speelt natuurlijk ook de helderheid van het water een grote rol.
Een goede richtlijn is:
----Rood en oranje niet dieper dan -3 meter

---- Geel tot -5 meter en groen tot -10 meter

----Glittershads vanaf -4 meter

----Fluo kleuren voor grotere dieptes

----Blauw is op -10 meter en dieper nog goed zichtbaar

Maar ook dit is geen exacte wetenschap, dus uitproberen op de dag zelf werkt vaak het best.
(zie ook artikel kleur "klik hier")

De haak:
Meestal onderschat, is het een cruciaal onderdeel van de presentatie. Je hebt een drietal kemerken die van belang zijn.
De haakbocht: Kies steeds voor een haak met een ruime bocht, zodat er voldoende ruimte zit tussen de haakpunt en de shad. Dit vergroot de inhakingskans.
De haakdikte: Zelf heb ik een voorkeur voor dunne haken. Een scherpe, dundradige haak die niet gemakkelijk uitbuigt is wat ik zoek. Deze penetreren in verhouding tot een dikkere haak veel gemakkelijker in om het even welke visbek.
Haakmaat: Deze hangt volledig af van het formaat shad. De basisregel is dat deze op ongeveer een derde van de lengte van de shad moet uitkomen.
Een stinger op twee derde deel van de shad maakt de combinatie af bij shads boven de 12 cm.
Een stinger kan ook bij kleinere shads maar wordt minder gedaan. En bij losse loodkoppen zonder haak bepaal je zelf de lengte van de stinger, waarbij je bij kleinere shads vaak genoeg hebt aan een stingerhaak. 
 

Viswijze
 

Werpend vissen  
Shads tot 15cm zijn redelijk goed te werpen.
De meeste hengelaars laten hun shad afzinken en vissen deze dan tikkend binnen, voor snoek is dit vaak de ideale manier.
Een andere techniek is de schad te laten afzinken en vervolgens met een strakke lijn de top van de hengel in een rustige beweging omhoog te brengen terwijl je wat lijn inhaalt, waarna je de shad weer laat zinken. Een manier die de snoekbaars en baars meer op prijs stelt.
Nog anders en simpeler is de shad na het werpen gewoon naar de gewenste diepte te laten zakken en deze langzaam en rechtlijnig binnenvissen.
Nog een andere tactiek, maar een waarbij je helaas wel zo nu en dan een loodkop verspeeld, maar die zeer effectief is, is het door de sliklaag vissen. Hierbij gooi je ver van je af in en laat je de shad tot op de bodem zakken. De hengeltop wordt vlak boven het wateroppervlak gehouden en vervolgens wordt uiterst traag binnengedraaid. Hierbij mag de shad niet van de bodem afkomen. Er zal nu een wolkje vuil van de bodem opdwarrelen waar de shad nagenoeg in verdwijnt. Na elke omwenteling van de molen deel je een tikje met de hengeltop uit, waarna de hengeltop weer naar de oorspronkelijke stand wordt terugbewogen. Het effect is dat de shad even uit het wolkje huppelt. De baars moet geïnteresseerd raken door het stofwolkje. Vaak volgt de aanbeet juist op het moment dat je de hengel na het tikje terug beweegt
Slepend vissen  
Bij het slepend vissen worden meestal grote shads gebruikt. De visdiepte wordt bepaald door het gewicht van de loodkop, gewoonlijk tussen de 10 en 50 gram, naargelang de diepte, de snelheid en de grootte van de shad.
Tijdens het slepen kan de shad zowel tussen water en wind als over of tegen de bodem stotend worden gevist.
Verticaal vissen  
Om verticaal te vissen monteer je de shad altijd op een loodkop. Als hij de bodem bereikt heeft beweeg je de shad  omhoog en omlaag boven de bodem. Het omhoog en omlaag bewegen is geen wild op en neer pompen van het kunstaas, het is meer een voorzichtig optikken en neerzetten. Vooral het neerzetten moet omzichtig gebeuren. Het is de bedoeling dat je slechts eventjes de bodem raakt alvorens je de shad weer een tien tot twintig centimeter omhoog tikt. In de zomer mag dit al wat ruwer dan in de winter. Er is natuurlijk veel variatie mogelijk, zoals dubbel optikken, laten golven enz.. Ook net boven de bodem stil laten zweven kan vaak een aanbeet uitlokken en is vooral in de winter succesvol. Variëren van de presentatie is steeds belangrijk. Beweegbare loodkoppen zijn voor het verticaal vissen minder geschikt, hier vist men beter met een vaste loodkop. 

De aanbeet
De aanbeet is soms een hele harde ruk aan de lijn, maar vaker is het een kort tikje. Direct aanslaan is steeds het juiste advies, ook al denk je vaak dat het een plukje vuil is. In veel gevallen blijkt dat plukje vuil een snoekbaars of snoek.

Door de shad gewoon binnen te draaien, blijft deze in de buurt van de bodem. De hengel blijft in de aanslagpositie.  Door de hengeltop voortdurend te liften, wordt de shad veel actiever binnengevist.

Enkele manieren van vissen op verschillende dieptes.
 

TIPS
 

1. Koken! Als je de shad uit de verpakking haalt is hij meestal een beetje verkreukeld. We brengen hem daarom eerst een minuutje in kokend water onder. Je staat versteld van het resultaat. Hij komt niet alleen prachtig in zijn oorspronkelijke staat maar is tevens terug erg flexibel en zacht. Dat komt door de weekmaker in de shad door de hitte als het ware opnieuw geactiveerd wordt.

2. Bij shads kun je meer trillingen verkrijgen door er een kleine ratel met kogeltjes in te bouwen. Het geluid is extra attractief.

3. Enkele inkepingen vlak bij de staart geven de shad wat extra werking, maar hij gaat dan ook vlugger stuk.