viswijze 1: 
Je  kan in de eerste plaats op stoot vissen en dat doe ik als volgt.
Na het inwerpen laat je alles naar de bodem zakken, en draai je de lijn strak. Bedoeling is nu het aas actief binnen te vissen. We kunnen dit op twee manieren doen. De eerste is uiterst langzaam binnendraaien tot aan de oever. Meestal is het echter beter om steeds enkele meter binnen te draaien, waarna je een korte pauze inlast van een tiental seconden. Dit herhaal je eveneens tot aan de oever. Zo zoek je systematisch de hele stek af. Soms werp ik zelfs meerdere keren over dezelfde plek als ik vermoed dat er snoekbaars ligt. Het herhaaldelijk voorbij komen van een prooivis, kan een passieve snoekbaars soms toch tot aanbijten aanzetten. Blijf ik zonder beet, dan verplaats ik mij, waarbij ik erop toezie dat mijn worpen steeds de uiterste rand van mijn vorige plaats overlappen.
De aanbeet is te herkennen aan een forse of lichte tik op de top. Het kan ook een vrij plotseling trekken op de lijn zijn, of de lijn wordt gewoon tegengehouden tijdens het binnendraaien, wat bijna lijkt of je vastloopt. Om het even welke beet, steeds reageer je hierop door lijn te geven met de hengel en zo vlug mogelijk de molenbeugel te openen zodat de vis vrij lijn kan nemen. Gaat de vis goed door, dan kun je aanslaan. Bij deze manier van vissen gebeurd het vaak dat de snoekbaars na de eerste aanbeet stil blijft liggen of het aas loslaat. Meestal duurt dit slechts enkele seconden, waarna hij er weer met het aas vandoor gaat. Niet zelden gebeurt het ook dat na wat wachten zonder resultaat, je bij het opnieuw starten van het binnenvissen terug een ruk op de hengel krijgt. 
viswijze 2: 
Een andere manier is deze waarbij je met twee hengels vist, waardoor je kansen aanzienlijk stijgen. Hierbij vis je met twee hengels. 
Deze combinatie van beweging en rustperiodes blijkt bij het vissen op snoekbaars vaak uiterst effectief.
Beide hengels worden uitgeworpen. De ene hengel leg ik weg met geopende molenbeugel. De andere hou ik in de hand en laat het aas naar de bodem zakken. Na enkele minuten hef ik de hengel omhoog waarbij ik het aas iets terugtrek. Soms met een lange haal en andere keren weer met korte rukjes. Dan volgt een pauze.
Vervolgens weer enkele rukjes en wat omwentelingen van de werpmolen.
Na drie van dit soort sprongen waarbij ik het aas ongeveer een vijftal meter heb binnengevist, leg ik de hengel met geopende molenbeugel neer.
Hetzelfde doe ik nu met de andere hengel.
Het spreekt vanzelf dat je terwijl je met de ene hengel actief vist, je ook de andere hengel in het oog moet houden. Je kan dit oplossen door gebruik te maken van een beetverklikker met geluid maar dit is wat omslachtiger bij het regelmatig verplaatsen en daarbij heb je ook steeds dat piepend geluid !
Het afwisselend binnenvissen en pauzeren herhaal ik met beide hengels net zo lang tot het aas als het ware onder de hengeltop komt.
Laat je niet verleiden om de laatste meters zo maar eventjes vlug binnen te vissen. Je mist dan vaak de knallers van aanbeten vlak bij de oever.
De aanbeten:
Ongeveer de helft van de aanbeten krijg je terwijl je binnen vist.
Je voelt een rukje of een tik op de hengeltop. Onmiddellijk breng je de hengeltop naar voren en geeft de vis wat lijn om vervolgens bij het straklopen van de lijn de haak te zetten.
De andere helft van de aanbeten komt als het aas in rustand ligt. Ook hier sla je aan als de lijn strakloopt.

Blijven de beten uit, dan verplaats ik me enkele meter, en begin opnieuw.
Krijg ik de aanbeten steeds op dezelfde plaats of manier, dan pas ik mijn viswijze hierop aan. 
Op deze manier vis je een groot gebied systematisch af waarbij je bijna steeds op echte hotspots beland. 

In principe is dit identiek als vissen op de stoot met als enig verschil dat men bij een aanbeet onmiddellijk aanslaat net zoals bij het vissen met kunstaas. Takels zijn in iedere hengelsportzaak te koop. De bekendste is de drachkovitch takel. Met een beetje handigheid kan men een takeltje echter ook best zelf maken. Hiervoor heb je alleen wat staaldraad nodig en dreggen. Als je thuis reeds enkele korte staaldraadjes maakt in verschillende lengtes, met aan het uiteinde een oogje, en aan de andere kant een dreg, kun je aan het viswater alle kanten uit. Op de lijn plaatst u een schuiflood gevolgd door een speldwarteltje. De aasvis bevestig je  door twee dreglijntjes te nemen met een lengte in verhouding tot de aasvis. Steeds een kort en een lang dreglijntje. De eerste haak moet ongeveer  ter hoogte van de kop komen, en de tweede ongeveer aan de staartwortel. Je begint steeds door de dreglijntjes door de kieuwen te halen, een door elke kieuw, en die langs de bek terug te laten uitkomen, waarna je ze met het oogje in de wartel hangt. Vervolgens prik je een punt van beide dreggen vast in het aasvisje. De achterste haak kun je daarbij zo vastprikken dat de aasvis iets gebogen komt te staan om wat meer actie te krijgen tijdens het binnenvissen.