Zeewolf/Anarhichas lupus
|
Foto: Jan van Dooren |
Karakteristiek voor deze vis zijn de angstaanjagende tanden. Vooral de
lange, licht naar binnen gebogen en vooraan staande vangtanden zijn
opvallend.
De kleur van de vis kan verschillen naargelang de bodem. Dit kan grijs, modderbruin of bruin zijn.
In gebieden met zeegras kunnen
ze nog een groene glans hebben.
Er bestaat ook nog een gevlekte zeewolf.
Max.
lengte/gewicht: 160cm 23.3kg.
leefgebied/gedrag:
Zeewolven zijn uitgesproken noordelijke vissen. In Schotland en Ierland
komt hij steeds minder voor en in het kanaal komt hij slechts sporadisch
voor.
In de eerste plaats leven ze in gebieden met een rotsige
bodem maar ze komen ook op zanderige en modderige bodems voor.
Meestal gaan ze niet veel dieper dan -400 meter. Hoe verder noordwaarts
hoe ondieper je hem kan vinden.
Paaien doen ze in de lente in dieper water tot -250 meter.
De zeewolf wordt vooral in midden en Noord-Noorwegen, bij Spitsbergen, IJsland en Groenland gevangen.
De gevlekte zeewolf wordt in IJsland en Noorwegen net zo vaak gevangen
als de gestreepte.
Buitenlandse benaming: Duits: seewolf, Engels: Seawolf, Noors:
steinbit, Deens: havkat.
Voedsel:
Het enorme kraak-gebid wijst er op dat hij zich hoofdzakelijk
met schaaldieren en kreeftachtigen voed. Ook consumeren ze stekeldieren
en zeesterren. Vis staat ook op het menu alhoewel ze deze nooit over een
afstand achtervolgen.
|
|
Vistechniek |
Vangstseizoen:
De zeewolf
trekt zich van de kou niets aan en hij kan dan ook zowel in de zomer als
winter dicht bij de kust gevangen worden. In het voorjaar trekt hij
naar de paaigronden en is dan moeilijker te vangen. De meeste worden
vanaf tussen juni tot laat in de herfst gevangen.
In Soroya is de beste periode mei, juni, juli.
Zeewolf vind je in de zomer op rots en mosselbanken tussen de -20 en -40
meter. Hou ook steeds de dieptemeter in de gaten. Vang je een zeewolf op
een bepaalde diepte dan mag je er bijna zeker van zijn dat ook de andere
zeewolven op ongeveer dezelfde diepte actief zijn.
Vangmethoden, materiaal, aas:
Ze voeden zich van nature nauwelijks met vis, alleen dan wanneer deze
gemakkelijk te pakken zijn.
Het is dan ook toeval als je ze met kunstaas of pilker vangt.
Met een stuk vis worden echter wel de meeste zeewolven gevangen, en dit
vanaf een boot.
Als hengel voldoet een middelmatige boothengel voorzien van een reel of
goede zeemolen.
Vissen doe je op, of beter nog juist boven de bodem. Iets boven de bodem
is stukken beter als je met krab of kreeftachtigen als aas vist omdat deze de
neiging hebben zich in te graven.
Als aas zijn levende krabben en kreeftjes onovertroffen. Daarna volgt
het vlees van grote krabben of slakken, vooral de hoornslak is daarbij
een goed op de haak vastzittend aas.
Verder natuurlijk allerlei stukken of file van verse vis.
Haring, makreel, wijting en koolvis zijn dan de beste keuze.
Een ander goed aas zijn rauwe mosselen die je met een netje aan de haak
bevestigt. Je kan hiervoor een netje gebruiken om het verband om een
gewonde vinger op zijn plaats te houden. Deze zijn in de apotheek
verkrijgbaar.
Vissen kan met een gewone bodemmontage en een wapperlijn.
Als hoofdlijn is een trekkracht van 20/30kg ruim voldoende. De onderlijn
moet in elk geval dikker genomen worden vanwege de maaltanden. 0.60mm
fluocarbon is geen overbodige luxe.
Je kan ook gebruik maken van staaldraad maar dit is niet echt nodig. Haken
van 4/0 tot 6/0 zijn ook voldoende. Zeewolven zijn gewoon aan scherpe
stukken bij hun prooi en trekken zich van een haak of stalen onderlijn
weinig aan.
Een andere betere montage die op het territorium gedrag van de zeewolf inspeelt
is deze met een metalen hoekafhouder. Aan de hoekafhouder komt een lange
haaklijn 60 a 70/00 waaraan de haak 5 a 6/0 met het aas komt. Een
centimeter of 30 onder de hoekafhouder komt dan het lood of een pilker
zonder haken.
Als haakaas kan je kiezen voor natuurlijk aas, maar ook een rubber
octopus met een stukje vis beaast heeft hiermee een goed resultaat.
Het vissen hiermee doe je zo: Je laat alles gewoon naar de bodem zakken
en tilt het daarna 15 tot 30 cm omhoog waarna je het meteen weer laat
vallen. Herhaal deze beweging in reeksen van 5 met tussendoor
korte rustpauzes. Bij deze manier van vissen mag de boot slechts zeer
langzaam driffen, anders werkt het systeem niet. Een periode met weinig
stroom is het ideaalst voor dit "kloppend" vissen.
Het is ook niet onverstandig om het lood middels een breeklijntje te
monteren. Je vist immers boven een met rotsen of mossels bezaaide bodem
en vastraken hoort daar nu eenmaal bij, en zo raak je toch niet alles
kwijt.
De
aanbeet, dril en landing:
Een zeewolf maakt weinig drukte bij het nemen van een aas. Voel je een
aanbeet dan wacht je slechts even voor je stevig aanslaat. De vis
verweerd zich daarna wel moedig maar zonder veel variatie.
Hij komt dan
ook meestal gemakkelijk naar het oppervlak. Eens aan boord is het
echter oppassen geblazen. Hier is hij erg agressief en bijt naar alles
wat in de buurt komt. Wees dan ook uiterst voorzichtig bij het onthaken.
De tanden hebben echt geen moeite om je vingers erg toe te takelen.
|
|
(Klik op de afbeelding voor
een vergroting)
Dieter
eisele zeewolf systeem
|
|
