Max. lengte/gewicht:
250cm/83kg.
Het is een vrij snelle groeier die reeds na 4 jaar de 1.5m kan bereiken. Het gemiddeld gewicht van de in kleine scholen levende vissen is tussen
de 10 en 15kg. Grotere exemplaren leven solitair.
Leefgebied/gedrag:
Komt voor in tropische wateren van 21 tot 30°c en dit zowat overal ter
wereld. Regelmatig in gezelschap van scholen marlijn en koningsmakrelen
waarmee hij vaak verward word.
Het lijkt erop dat ze op bepaalde tijden grote trektochten ondernemen,
waarbij ze echter nooit zover in de koelere subtropische wateren trekken
als hun familieleden. Ze mijden de kusten van de continenten en geven de
voorkeur aan de open zee, vooral ook aan de wateren rondom eenzame
eilanden in de oceanen.
Goede wahoo-stekken zijn altijd de randen van de riffen en atollen in de
Indische en grote Oceaan.
Zoals de wateren rondom de Malediven, Seychellen, Mauritius en de
Comoren. In de Atlantische Oceaan zijn de wateren rond de eilanden van Mikro-Indonesie en
Hawaï topstekken.
In de Europese wateren is het voorkomen beperkt tot Madeira en de
Canarische eilanden waar ze slechts beperkt toevallig gevangen
worden.
Wahoos jagen vaak in kleine schooltjes van 4/6 tot hoogstens 12
exemplaren. Dit zijn meestal de kleinere exemplaren. Grote wahoos zijn
altijd solitaire vissen die zelden rond trekken om te jagen maar eerder
afgezonderd leven op vaste plaatsen bij steile riffen, of diepe, grote
gaten aan de rand van atollen van waaruit ze een niet te groot
jachtgebied beheersen.
Goede stekken zijn ook tij en temperatuurnaden, onderwaterbergen,
troggen en bij drijvende objecten.
Wahoos verblijven nooit lang in ondiep water. Ze geven duidelijk de
voorkeur aan diep water.
Meestal is dit zelden ondieper dan -100 meter.
Ze jagen echter steeds nabij de oppervlakte op kleinere scholenvis zoals
makreel, ballyhoo, vliegende vissen, kleine bonito en inktvissen.
Grotere exemplaren prefereren grotere aasvissen zoals bonito en kleine
tonijn tot zelfs 20kg.
Het gros van de vangsten gebeurd op dieptes tussen de 0 en -12 meter.
De Wahoo is een groter broertje van de makreel en een snelle zwemmer. Ze
zouden zelfs snelheden kunnen bereiken van +60km per uur. De wahoo heeft ook messcherpe tanden waar zelfs 100Lbs nylondraad niet
tegen bestand is. De Wahoo
heeft de gewoonte om op volle snelheid en vrij explosief de prooivis van
de zijkant aan te vallen en de prooi doormidden te bijten. Hierna keert
hij om, om nu rustiger zwemmend de resten op te pikken.
Vistechniek:
De gebruikelijkste vistechniek om wahoo
te vangen is trollen. Naar schatting 80% van alle wahoo wordt trollend
gevangen. Wahoo wordt zelden gevangen al werpend
met kunstaas, al is dit niet onmogelijk toch is het vrij ongebruikelijk
als je gericht op wahoo wil vissen.
Pluggen zijn dan het gebruikelijkst.
Oppervlakte kunstaas dat veel water opspat en lawaai maakt zoals poppers
is vaak gunstig.
Trollen kan je doen met verschillende aassoorten zoals:
Dood aas in combinatie met
plastic inktvis of lures, harde en zachte lures, veren lures,
lepels en pluggen.
Of je kan trollen met repen vis, vaak in combinatie met
plastic inktvis.
Bij grotere dieptes kan je gebruik maken van een dow-rigger of van diep
lopende pluggen.
Je kan ook driften met levend aas, in combinatie met chum.
Omdat de wahoo zo'n snelle zwemmer is mag er vrij snel getrold worden.
Afhankelijk van het type boot en de weersomstandigheden kan dit van 6
tot 15/20 knopen.
De drievoudige winnaar van het Bahamas Wahoo championship houd er steeds
een trolsnelheid van 14 knopen op na.
Bij hogere snelheden kan je gerichter op wahoo vissen waarbij vaker meer
gevangen wordt dan bij lagere snelheden, maar in beide gevallen vang je
wahoo.
Lagere snelheden zijn effectiever met natuurlijk aas dan met kunstaas.
De meeste vissen worden gevangen in de bovenste waterlagen, ook
grotere exemplaren, al komen juist deze vaker op iets grotere
diepte onder het oppervlak voor.
Op plaatsen waar een kleine of middelgrote wahoo (tot 30kg) wordt
gevangen, kan je met vrij grote zekerheid meer wahoo's verwachten.
Daarom werpt een schipper op de plaats waar een wahoo aanbijt vaak een
boei uit om de plaats terug te vinden.
De vroege morgen en de avonduren zijn normaal de beste tijden.
Ook is het vaak beter het aas niet erg ver achter de boot aan te slepen. Ongeveer 20/30 meter is gebruikelijk. Wahoo stort zich vaak ook op aas
dat zich in het schroefwater van de boot bevind.
Uitrusting:
Deze is meestal op de charterboten beschikbaar en bestaat vaak uit
speciale trolling hengels en reels.
De zwaarte van hengels en lijnen is afhankelijk van te te verwachten vis.
Dit kan gaan van 25 tot 50kg, waarbij een 40kg lijn bijna als standaard
kan beschouwd worden.
Met een minimum draadcapaciteit van 300 meter.
De zwaardere lijn staat ook toe de vis vlugger te landen en zo de haaien
minder kans te geven de gehaakte vis aan te vallen voor hij geland kan
worden. Ook heb je met zwaardere lijnen meer kans om juist die monster
wahoo te vangen als er zo eentje bijt natuurlijk.
Het gebruik van een stalen
onderlijn is een must.
50 tot 100cm lang en minimum 50kg tot zelf 180kg.
Vermijd glimmende stalen onderlijnen en wartels. Zwart maken is hier de
boodschap.
Sommige wahoo vissers gebruiken ook shock leaders tot 400Lb mono.
Haken in de maat 1/0 tot 5/0 afhankelijk van de grootte van de te
verwachten vis.
Levende aasvissen op haken 5/0 tot 8/0. Hierbij gebruikt men vaak iets
lichtere lijnen van 15 tot 25kg.
Wahoos pakken het aas razend snel waarbij de sportvisser vaak geen tijd
krijgt om te reageren en meestal totaal verast wordt. De vis verschijnt uit
het niets en stort zich als het ware op het aas.
Wanneer een Wahoo het aas neemt gaat hij er als een pijl mee vandoor.
Na die eerste run probeert hij de haak los te krijgen door krachtig met
de kop heen en weer te schudden. Daarna gevolgd door nog enkele runs.
Runs van 100 tot 300m zijn geen uitzondering. Ook niet met de slip op
50%.
Aan outtriggers worden vaak vissen verspeeld omdat de lijn bij de harde
aanbeet even slap valt en de vis hierdoor de kans krijgt het kunstaas
terug uit te spuwen.
Je moet er dan ook steeds op letten dat de lijn zo strak mogelijk
gehouden wordt tijdens de dril.
Opgepast bij het landen, ook nu doet de vis vaak nog een laatste
inspanning om de haak kwijt te raken door een laatste run onder de boot.
Hou bij het landen en onthaken ook steeds rekening met de vlijmscherpe
tanden of simpeler, laat dit doen door de bemanning.
Eigen vangsten: Madagaskar 2012/2013 |
