Als je voor de eerste maal een cirkelhaak in de hand neemt is de eerste reactie meestal vrij sceptisch. De
voornaamste reden hiervan is de naar binnen gebogen haakpunt. In eerste
instantie lijkt het er op dat de inhakingskans met zo'n punt toch niet
optimaal kan zijn, maar niets is minder waar.
Het is juist door deze vorm en omdat de haak iets naar buiten gedraaid
is, dat hij zich onderscheid van andere haken.
Op veel visbestemmingen over de ganse wereld raad men deze haak aan.
Soms is hij op bepaalde meren of rivieren zelfs verplicht. Gebruik van
andere haken is op die plaatsen dan zelfs verboden, en wel om volgende
redenen.
De cirkelhaak is in de eerste plaats ontwikkeld voor zelfhaaksystemen.
Met cirkel haken is het in principe niet meer nodig om aan te slaan.
Om wat vertrouwen te krijgen in dit haakmodel test je dat best even
zelf. Je knoopt de haak met een goede knoop aan een stuk nylon. Je
neemt nu de haak en legt deze in de handpalm. Trek vervolgens aan de
lijn zodat de haak richting rand van de hand glijd. Bij een goed
geknoopte haak draait op dat moment de haakpunt richting rand van de
hand en vindt daar houvast. Die houvast vindt de cirkel haak relatief
snel, meteen al bij het begin van de rand. De haak prikt ook goed,
zeker als je wat meer kracht zet.
Het grootste voordeel van deze haak is echter dat hij in 80% van de gevallen
steeds vooraan in de zijkant van de bek haakt of in de onderlip. Hierdoor is het
onbeschadigd terugzetten een fluitje van een cent. Dit is ook de reden
waarom hij in veel waters verplicht is.
Zoals ik al zei, is de cirkelhaak
gemaakt voor het zelfhaaksysteem. Dit houdt dan ook in dat bij gebruik
van een cirkelhaak niet aangeslagen wordt. En dat is nu een van de
moeilijkste dingen om af te leren. Zeker in het begin moet je je
inhouden om de haak niet te zetten.
Dit voor de karpervissers met hun zelfhaaksysteem. Maar ook bij andere
viswijzen zoals diepzeevissen, meervalvissen en andere toepassingen is
dit niet nodig.
Door het gewicht van het lood of de run op een gespannen draad zoals het
boeivissen bij meerval, haakt de vis zichzelf. In andere gevallen is
het straklopen of strakdraaien van de lijn voldoende om de haak te
zetten. Je kan in die gevallen toch nog even de hengel wat extra naar
achter brengen, maar echt aanslaan is volledig af te raden. Door de
extra spanning is in veel gevallen uitscheuren van de haak het gevolg.
Bij uittesten vielen ons twee dingen op:
Op grote afstand met nylon, zeg maar +100 meter is de cirkelhaak volop
in het voordeel. Aanslaan op die afstand heeft door de rek in de lijn
weinig effect en is de cirkelhaak de ideale oplossing.
Als voorbeeld gebruiken we in de figuur een eagle klauw cirkelhaak. Het
is ons echter met dit soort haak verschillende malen in het buitenland
overkomen dat de haak uitplooide of brak. Het moet gezegd dat dit wel
steeds gebeurde op krachtpatsers van vissen van over de 25kg. We zijn
er echter nooit achtergekomen of dit een fabricagefout was, of omdat
het gewoon een te lichte haak was. Sedertdien is het ons in Europa
echter nog niet overkomen, maar ik wilde u dit toch niet onthouden.
|
